Thursday, May 20, 2010

"കേള്‍ക്കാന്‍ മേലാ... കമ്പിളി പുതപ്പു.."


കുറെ നാളുകള്‍ മുന്‍പാണ്‌ ..കൃത്യമായ് പറഞ്ഞാല്‍,

സാധാരണക്കാരന് മൊബൈല്‍ അപ്രാപ്യം ആയിരുന്ന ഒരു സമയം...
സിനിമയില്‍ മമ്മൂട്ടിയും മോഹന്‍ലാലും സുരേഷ് ഗോപിയുമൊക്കെ ഇഷ്ടിക പോലത്തെ മൊബൈലും പിടിച്ചു വിലസുന്ന സമയം... 
500 രൂപയ്ക്ക് മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ നല്‍കി റിലൈന്‍സ് കമ്പനി മൊബൈല്‍ ജനകീയം ആക്കി തുടങ്ങിയ സമയം...  

എങ്ങനേം ഒരു മൊബൈല്‍ കൈ കൊണ്ട് തൊടാനെങ്കിലും കിട്ടിരുന്ണേല്‍ എന്ന് ആശിച്ച time ഇല്‍ ആണ് 500 രൂപയുടെ റിലൈന്‍സ് ഫോണിനെ കുറിച്ചുള്ള പരസ്യം കണ്ടത്... അച്ഛനെ എരിവു കേറ്റി ഞങ്ങളും ഒരണ്ണം വാങ്ങിച്ചെടുത്തു... പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ? അല്പന് അര്‍ഥം കിട്ടിയാല്‍ അര്‍ദ്ധ രാത്രിയില്‍ കുട പിടിക്കും എന്നാണല്ലോ?? ഞങ്ങളുടെ കാര്യത്തില്‍ കൂടെ അത് അച്ചട്ടായി..കുട മാത്രമല്ല ഞങ്ങള്‍ പിടിച്ചത്...വടി,കുന്തം ,കൊടചക്രം... അങ്ങനെ പിടിക്കവുന്നതെല്ലാം പിടിച്ചു.. എപ്പോളും മൊബൈല്‍..ഉണ്ണുമ്പോള്‍ ,ഉറങ്ങുമ്പോള്‍, പഠിക്കുമ്പോള്‍,കരയുമ്പോള്‍,ചിരിക്കുമ്പോള്‍ എന്ന് വേണ്ട toilet ഇല്‍ പോകുമ്പോള്‍ പോലും അതില്ലാതെ പറ്റില്ലന്നായി.. ആ സമയം ഞാന്‍ ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്നും പഠിക്കുന്ന സമയം ആണ്.. അനിയത്തി വീട്ടില്‍ നിന്നും പഠിക്കുന്ന സമയവും..ഇത് വാങ്ങിയതില്‍ പിന്നെ  ആ മൊബൈല്‍ നു വേണ്ടി ഞാനും എന്റെ അനിയത്തിയും തല്ലു കൂടാത്ത നേരമില്ലന്നായി ...എല്ലാ saturday ഉം ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ഹാജരായി... എന്താണെന്നറിയില്ല വല്ലാത്ത ഒരു ഹോം sickness എന്ന് കാരണമായി പറഞ്ഞു.... വീട്ടില്‍ എത്തിയാലുടെന്‍ അത് കൈയില്‍ എടുത്തു പിടിച്ചാല്‍ ബഹു സന്തോഷമാകും..

അങ്ങനെ ഇരിക്ക്കെ നടന്ന ഒരു സംഭവം ആണ് ഇത്... ഇത് പോലെ ഉള്ള ഒരു ശനി ആഴ്ച വീട്ടില്‍ വന്നപ്പോളാണ് അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അനിയത്തി ഏത് നേരം നോക്കിയാലും മൊബൈലില്‍ ഒരു ചേട്ടനോട് പഞ്ചാര.. അവളെക്കാളും 4  വയസു മൂത്ത ആളായ ഞാന്‍ ഇവിടെ ചൊറീം കുത്തി ഇരിക്കുമ്പോള്‍... ???? എനിക്ക് സഹിക്കുമോ??നെവെര്‍.. ഒന്നുമില്ലേലും എന്റെ പ്രായത്തില്‍ ഉള്ള എല്ലാര്ക്കുമല്ലേ നാണക്കേട്‌.. ഞാന്‍ വളരെ ആധികാരികമായി അവളോട്‌ കല്പിച്ചു... 
ചിന്നു.. ഇതൊന്നും കുടുംബത്തില്‍ പിറന്നവര്‍ക്ക് ചേര്‍ന്ന പണി അല്ല??
ഏത്?? അവളുടെ മറു ചോദ്യം..
ഈ.. സൊള്ളല്‍...over ഫോണ്‍... 
ഓഹോ? ആണോ?? സാരമില്ല.. ഞാന്‍ തല്ക്കാലം കുടുംബത്തില്‍ പിറന്നതല്ല എന്ന് കരുതി കൊള്ളാം...

ഹും! ! എന്നെ വിറ്റ കാശും അതിന്റെ പലിശയും അവളുടെ കൈയില്‍ ഉണ്ട്... അടവ് മാറ്റാം..
എന്നാലും അങ്ങനെ അല്ലടീ..ഞാന്‍ അമ്മയോട് പറയും.....
നീ പറ... എന്നിട്ട് വേണം.. എന്നികും നിന്റെ കുറെ കാര്യങ്ങള്‍ എനിക്കും  അമ്മയോട് പറയാന്‍..
ന്ഹെ ?? എന്തുവാടി നിനക്കിത്ര പറയാന്‍... 
നീ എന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു നോക്ക്.. അപ്പോള്‍ അറിയാമല്ലോ ??

അയ്യട.. അങ്ങനെ നീയിപ്പം സുഖികണ്ട..ഞാന്‍ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു...ഇവളുടെ അടുത്ത് ഇതൊന്നും ചിലവാകില്ല.. താഴ്മതാനഭ്യുന്നതി എന്നല്ലേ?? ശരി..ശരി..പോട്ടെ..ഒന്നുമില്ലേലും നീ എന്റെ അനിയത്തി അല്ലെ???ഞാന്‍ ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു... but one condition ...

എന്താ? 
നീ ആരോടാണ് സംസാരിക്കുന്നതു എന്ന് എന്നോട് പറയണം..

അതോ...അവള്‍ക്കു എല്ലാം നിസാരം.. ഇതാണ് അപ്പു ചേട്ടന്‍.. എന്റെ ഫോണ്‍ ഫ്രണ്ട്..

കര്‍ത്താവെ?? ഫോണ്‍ ഫ്രെണ്ടോ??മൊട്ടേന്നു വിരിയാത്ത ഇവള്ക്കോ?? ഞാന്‍ അപ്പം ആരായി... ഇത്രേം കാലമായിട്ടും.. എനിക്ക് ഒരു ഫോണ്‍ ഫ്രെണ്ട് പോയിട്ട് ഫോ പോലും ഇല്ല...ഞാന്‍ ഇതെങ്ങനെ സഹിക്കും...എനിക്ക് കരയാന്‍ തോന്നി...

എങ്ങനെ ഒപ്പിച്ച്ചെടീ നീ ഇത്.. എന്റെ സ്വരം ഒരു കരച്ചിലിന്റെത് ആയിരുന്നു..

ഓ.. അത് ഒരു missed  കാള്‍ വഴിയാ..ഇതൊക്കെ എത്ര നിസാരം എന്നാണ് അവളുടെ ഭാവം..

ബാക്കിയുള്ളവര്‍ എത്രയോ കാലമായി മൊബൈല്‍ താഴത്തും തറയിലും വയ്ക്കാതെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നു... ഒരു അവനും എന്തിനു അവള് പോലും missed  അടിപ്പിച്ച്ചിട്ടില്ല..അതല്ലേലും അങ്ങനെ അല്ലെ ? എറിയാന്‍ അറിയാവുന്നവരുടെ കൈയില്‍ കല്ല്‌ കൊടുക്കില്ലോ??

വേണേല്‍ ഞാന്‍ നിന്നെ പരിചയപെടുത്താം.. അവള്‍ വിശാലമനസ്കയായി...
വലിയ അഭിമാനിയായി "എന്റെ പട്ടിക്ക് വേണം "..എന്ന് പറയാന്‍ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും...ആവിശ്യക്കാരന് ഔചിത്യം പാടില്ല എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് പുറത്തു പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെ ആണ്...
"നിനക്ക് നിര്‍ബന്ധം ആണേല്‍ ഒന്ന് പരിചയ പെട്ടേക്കാം.."

ഓ..എനിക്ക് ഒരു നിര്‍ബന്ധവും ഇല്ല.. അവളുടെ മറുപടി പെട്ടന്നായിരുന്നു...
bloody  fool ...കലക്ക വെള്ളത്തിലെ മീന്പിടുത്തക്കാരി ..."EVERY DOG HAS A DAY " ഞാന്‍ പല്ല് കടിച്ചു..

എന്താടീ..ദേഷ്യം വരുന്നോ??

ഏയ്‌..എനിക്കോ?? ദേഷ്യമോ?? എന്ന് വച്ചാല്‍ എന്താ??
ഉം...അവള്‍ ഒന്ന് ഇരുത്തി മൂളി.... അതൊക്കെ കൊള്ളാം.. പക്ഷെ നീ ഇന്നലെ വാങ്ങിയ ആ പുതിയ ടോപ്‌ എനിക്ക് തന്നേക്കണം..

ഞാന്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി.. ആശിച്ചു വാങ്ങിയതാണ്... ഈ നശൂലം ഇന്നലെ അത് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ കട്ട്‌ ആന്‍ഡ്‌ റൈറ്റ് ആയിട്ട്  കൊടുകില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതാണ്‌...എന്നിട്ടവള്‍ പുര കത്തുമ്പോള്‍ വാഴ വെട്ടുന്നു!!... 

ഞാന്‍ അവളെ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി... വേണേല്‍ മതി എന്നാ ഭാവം ആണ് അവളുടെ മുഖത്ത്..
എടീ അത് വേണോ?? അതിനു മുന്നേ വാങ്ങിച്ചത് പോരെ? 

അത് നീ തന്നെ വച്ചോ?? ഞാന്‍ പോണു..

കുലദ്രോഹി... തരാം..വാ... പക്ഷെ അതിനു മുന്നേ എന്നെ introduce ചെയ്യണം... 
ok ..അവള്‍ സമ്മതിച്ചു..
അങ്ങനെ ആ മഹത് കാര്യം അവള്‍ നിര്‍വഹിച്ചു... അന്ന് മുതല്‍ ഞാനും അപ്പു ചേട്ടനുമായി കമ്പനി..ചിന്നു out ..
 പുള്ളിയുടെ name മൊബൈലില്‍ തെളിഞ്ഞ ഉടനെ.. "സോറി..ഇത് എനിക്കുള്ള കാള്‍ ആണ്.. " എന്ന് പറഞ്ഞു എണീറ്റ്‌ പോകുന്നിടം വരയെത്തി കാര്യങ്ങള്‍...

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഞങളുടെ അപ്പു ചേട്ടന് ഞങളെ ഒന്ന് കാണാന്‍ മോഹം...

ഇത്രേം നാളും സംസാരിച്ച ഒരു ലെവല്‍ വച്ചു..ഞങ്ങള്‍ തന്നെ ചേട്ടന്റെ ഒരു രൂപം മനസ്സില്‍ മെനഞ്ഞെടുത്... സൌണ്ട് കേട്ടാല്‍ അറിയാം കുഞ്ചാക്കോ ബോബന്‍ തന്നെ എന്ന് ചിന്നുവും.. അല്ലെ അല്ല.. ഇത് ആമിര്‍ ഖാന്‍ തന്നെ എന്ന് ഞാനും ബെറ്റ് വെച്ചു..

ശരി  ശരി ... ഇവരില്‍  ആരേലും ആയ്കോട്ടെ!! ഞാന്‍ അതിനും തയാറായി... എന്താണേലും ചേട്ടന്റെ അടിപൊളി ശബ്ദം ആണ്... ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു...
 കോട്ടയത്ത്‌ വച്ചു നടക്കുന്ന ഒരു FLOWER SHOW യുടെ അന്ന് 2 മണിക്ക് കാണാം എന്ന് ഞങ്ങള്‍ ഉറപ്പിച്ചു..
ആ സുദിനം അടുക്കുന്തോറും ..കാരണമില്ലാത്ത ഒരു വെപ്രാളം..ഒരു പരിഭ്രമം.. എന്ന് വേണ്ട.. ആദ്യമായി പെണ്ണ് കാണലിനു ഒരുങ്ങി നിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിന്റെ സകല മനോഭാവത്തില്‍ കൂടെയും ഞാന്‍ കടന്നു പോകാന്‍ തുടങ്ങി..

അന്നത്തെ ദിവസം 1 മണി ആയപ്പോള്‍ തന്നെ ഞങ്ങള്‍ ready ആയി പുറപെട്ടു.. വഴി നീളെ വായി നോക്കികൊണ്ടാണ് പോണത്... ആരെ കണ്ടാലും ഇതാണോ അപ്പു ചേട്ടന്‍  എന്നാ ഒരു confusion ..
ചേട്ടനെ വിളിച്ചു... പുള്ളി അവിടെ ഹാജര്‍..  ഞങ്ങള്‍ മൈതാനത്തിന്റെ അകത്തേക്ക് കടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് പെട്ടന്ന് ഒരു ഉള്‍വിളി.... എടീ..  എന്താണേലും ചേട്ടനെ ആദ്യം നമുക്ക് മറഞ്ഞു നിന്ന് കാണാം... പുള്ളിടെ ഡ്രസ്സ്‌ എന്താണ് എന്ന് വിളിച്ചു ചോദിച്ചേക്കാം... നമ്മുടെ ഡ്രസ്സ്‌ ചോദിക്കുവണേല്‍ മാറ്റിയും പറയാം..
 അതെ..അത് ശരിയാ.. ഞാന്‍ പുള്ളിയെ വിളിച്ചു ..
ചേട്ടാ..എന്താ ഡ്രസ്സ്‌??
ഞാന്‍ ഒരു ഡെനിം ജീന്‍സിലും ഒരു വൈറ്റ് ഷര്‍ട്ട്‌ ലും..
ഞാന്‍ ഒരു റെഡ് ചുരിദാര്‍ ആണ്..ചിന്നു ഒരു ബ്ലാക്ക്‌ മിഡി ആന്‍ഡ്‌ ക്രീം ടോപ്‌... ഞങ്ങള്‍ identity വെളിപെടുത്തി...

 ഞാന്‍ അപ്പോളെ പറഞ്ഞില്ലേ?? അടിപൊളി ആയിരിക്കുമെന്ന്..  ചിന്നു അവകാശവാദം നടത്തി കൊണ്ട് ചുറ്റിലും നോക്കി... അവിടെ അതാ ഫോണില്‍ സംസാരിക്കുന്ന ഒരു ഡെനിം ജീന്‍സ്കാരന്‍...

ഇത് തന്നെയടീ.. വാ... . അപ്പു ചേട്ടാ... ഞങ്ങള്‍ അയാളുടെ അടുത്തെത്തി കോറസ് ആയി വിളിച്ചു...

നോ രക്ഷ.. മൈന്‍ഡ് ചെയ്യുന്നില്ല.. ചേട്ടാ.. BASS ശരിയാക്കി വീണ്ടും ട്രൈ ചെയ്തു...

ഇത്തവണ അദ്ദേഹം കനിഞ്ഞു..തിരിഞ്ഞു നോക്കി... കുഞ്ചാക്കോ ബോബന്‍ ഒന്നുംമാല്ലെങ്കിലും ഒരു അടിപൊളി ആള്‍....  ഞങ്ങള്‍ക്ക് സന്തോഷമായി..ഞങ്ങള്‍ പുള്ളിയെ നോക്കി വെളുക്കെ ചിരിച്ചു...
എന്തേ ??? ... പുള്ളിക്ക് യാതൊരു ഭാവഭേദങ്ങളും ഇല്ല..
അല്ല..അപ്പു ചേട്ടന്‍ അല്ലേ?...
അല്ലാലോ.. പുള്ളിയെ എവിടെ നഷ്ടപ്പെട്ട്...??
ന്ഹെ?? ഇവന്‍ ആരടാ?? എവിടെ നഷ്ടപെട്ടന്നു.. ??

ഓ..ഒന്നുംമില്ല ... ഞങ്ങള്‍ തിരികെ വന്നു.. അപ്പു ചേട്ടനെ വിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ പുള്ളി ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു.... അങ്ങേര്‍ക്കും പണി കിട്ടി എന്ന് തോന്നുന്നു..
 നിങ്ങള്‍ ശരിക്കും എന്താ ഡ്രസ്സ്‌?
ഇനി മറച്ചു വെച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല.. ചേട്ടനും ശരിക്കുള്ളത്‌ പറ...അങ്ങനെ യഥാര്‍ത്ഥ ഐഡന്റിറ്റി വെളിപെടുതി.. ഫോണ്‍ വച്ചതും ചിന്നു പുറകോട്ടു മറിഞ്ഞതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..
എടീ..escape !!!
എന്താടീ?? ഞാന്‍ ചുറ്റിനും നോക്കി.. നമുക്ക് അറിയാവുന്നവര്‍ ആരേലും ആണോ??
ആണേല്‍ എത്ര ഭേദം...അവള്‍ പറഞ്ഞു തീര്‍ന്നതും ... ഹലോ അമ്മുകുട്ടി... എന്ന വിളി  കേട്ടതും  ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ എനിക്ക് തല കറങ്ങി..
ഞങളുടെ അച്ഛന്റെ പ്രായം വരുന്ന ഒരുത്തന്‍.. ഈശ്വര!!! കുളിച്ചൊരുങ്ങി.. മുടിയൊക്കെ എണ്ണയൊക്കെ തേച്ചു പൌഡര്‍ ഒക്കെ പൂശി നല്ല സിംപലന്‍ ആയി വന്നിരിക്കുന്നു...
ഞാന്‍ ചിന്നുവിനെ ഒളി കണ്ണാല്‍ ഒന്ന് നോക്കി  .. രക്ത മയമില്ല..
അങ്ങേരുടെ മുഖത്ത് ലോട്ടറി അടിച്ച സന്തോഷം.. ഞങ്ങള്‍ക്ക് കാഞ്ഞിരക്കുരു കഷായം കുടിച്ച ഭാവം...

VERY GLAD TO MEET YOU !!!

ആണോ? അത് തനിക്കു.. ഹല്ലാ പിന്നെ ...
ഒരു ചവിട്ടു വച്ചു കൊടുക്കാന്‍ തോന്നി...
ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തോ അമ്മുകുട്ടി... ?? രക്ഷപെടാന്‍ ഉള്ള ഒരു അവസരം.. ഞാന്‍ ചിന്നുവിനെ നോക്കി.. അവള്‍ ഷോക്കില്‍ നിന്നും മുക്ത ആയ പോലെ തോന്നി...
ഇല്ല ചേട്ടാ.. എടുക്കാന്‍ പോകുവാ ...അവള്‍ പറഞ്ഞു..
നന്നായി.. എനിക്കും കൂടെ ഒന്ന് എടുത്തോ??
ഠിം.. മതിയായല്ലോ??മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്  ഞാന്‍ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു...
എന്തായിരുന്നു ബഹളം.. നിനക്കിതു തന്നെ വേണമെടി.. അവളും എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു...
മൌനം വാചാലം ആയ ഒരു നിമിഷം..!!

വാ..പെട്ടന്ന് നടക്കു.. പിന്നെയെല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു... അങ്ങേരു ഞങ്ങളുടെ രക്ഷ കര്‍ത്താവിന്റെ സ്ഥാനം സ്വയം ഏറ്റെടുത്തു.. രക്ഷപെടാന്‍ ഒരു പഴുത് ആലോചിച്ചുകൊണ്ട്‌ കൊല്ലാന്‍ കൊണ്ടുപോകുന്ന ആടിനെ മാതിരി  ഞങ്ങളും പിന്നാലെ നീങ്ങി...
നമുക്കൊരു ഐസ് ക്രീം കഴിച്ചാലോ?? പുള്ളി ചോദിച്ചു.. അതെങ്കിലും നടക്കട്ടെ!! ഞങ്ങള്‍ അനുസരണ ഉള്ളവരായി  അങ്ങേരെ അനുഗമിച്ചു..
കഴിച്ചു തീര്‍ന്ന ഉടനെ ,ഒട്ടും താമസമില്ലാതെ അങ്ങേരു കല്‍പ്പിച്ചു..

അമ്മുകുട്ടി.. ആ കാശു അങ്ങ് കൊടുത്തേക്കു...
പൂര്‍ത്തിയായി...ഇനി  വണ്ടിക്കൂലിക്ക് പോലും കാശില്ല.... ഞങ്ങള്‍ പരസപരം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു... തൃപ്തി ആയല്ലോ? അതായിരുന്നു ആ പുഞ്ചിരിയുടെ അര്‍ഥം...മൌനം വാചാലം ആയ മറ്റൊരു  നിമിഷം !!...

എന്തിനേറെ പറയുന്നു.. സമാധാനമായി.!!!.
അവസാനം എങ്ങനോക്കെയോ ഒരു വിധത്തില്‍..രക്ഷപെട്ടു വീട്ടിലെത്തി... ബസ്‌ കൂലിക്ക് കാശില്ലതിരുന്നത് കൊണ്ട്.. ഓട്ടോ പിടിച്ചാണ് വീട്ടില്‍ എത്തിയത്.. അതിനു അമ്മയുടെ കൈയില്‍ നിന്നും വേറെ കിട്ടി...
 ഒരക്ഷരം പോലും പറയാന്‍ പറ്റാതെ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കിയിരുന്നപ്പോള്‍ ദാ അടിക്കുന്നു പണ്ടാരം!!!
രണ്ടു പേരും അനങ്ങിയില്ല.. നീ ചെല്ല്.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.. അപ്പു ചേട്ടന്‍ ആണേല്‍ തരണ്ട..
അയ്യട.. അങ്ങനെ ഇപ്പോള്‍ സുഖികണ്ടാ..നിന്റെ self property ആയിരുന്നല്ലോ .. നീ തന്നെ ചെല്ല്..
ഓ.. അത് സാരമില്ല.. ഞാന്‍ വിട്ടു തന്നിരിക്കുന്നു... നീ എടുത്തോ!!
അവള്‍ എന്നെ രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി...
അവസാനം നിവര്‍ത്തിയില്ലാതെ അവള്‍ തന്നെ പോയി ഫോണ്‍ എടുത്തു...
എന്താ (മനസ്സില്‍ കിളവാ)? അവള്‍ ...
അമ്മുകുട്ടി ഉണ്ടോ ?
കുളിക്കുവാ.

ഓ.. ശരി... വരുമ്പോള്‍.. ഞാനിപ്പോള്‍ അയച്ച sms വായിച്ചിട്ട് തിരികെ വിളിക്കാന്‍ പറയണേ!!
പിന്നെ..ഉടനെ പറഞ്ഞേക്കാം.. രക്ഷപെട്ട ഭാവത്തില്‍ ഫോണ്‍ വെച്ചിട്ട് അവള്‍ എന്നെ നോക്കി..
ഡീ.. അങ്ങേരു അയച്ച ഏതോ SMS വായിച്ചിട്ട് നീ അങ്ങോട്ട്‌ വിളിക്കാന്‍..
വിളിച്ചത് തന്നെ.. ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ ഓര്‍ത്തു...
എന്തായാലും ഞാന്‍ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ.. എന്താണ് എന്ന്.. അവള്‍ inbox തുറന്നു..
'വരുവാനില്ലരുമിന്നോരുന്നാലും ഈ വഴിക്കറിയാം അതെന്നാലുമെന്നും..."
ഹിഹിഹി... ചിന്നു പൊട്ടി ചിരിച്ചു..
എടുത്തൊരു ഏറു കൊടുക്കടി ആ പണ്ടാരം.. ഞാന്‍ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു...
 വീണ്ടും ഫോണ്‍ അടിച്ചു.. ഞങ്ങള്‍ ഫോണ്‍ കൊണ്ട് ഡൈനിങ്ങ്‌ ടാബിളില്‍ വച്ചു... 5 -ആം പ്രാവശ്യം അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍  അമ്മ വന്നു..

ഈ പിള്ളേര് എവിടെ പോയോ എന്തോ? അമ്മ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട്..ഡീ.. ഫോണ്‍ എടുക്കാന്‍...
ഓര്മ വന്നത് RAMJI RAO SPEAKING സിനിമയിലെ ഡയലോഗ്  ആണ്...
കേള്‍ക്കാന്‍ മേലാ... കമ്പിളി പുതപ്പു....കോറസ് ആയി ഞങ്ങള്‍ അലറി..

Friday, May 7, 2010

ഗണപതിക്ക്‌ വയ്ക്കുന്നത്.. എന്റെ നാട്..



 കുറെ നാളായിട്ട് എഴുതണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു... സമയം കിട്ടാഞ്ഞിട്ടൊന്നുമല്ല ...മടി.. ഇന്ന് എന്തായാലും ആ സാഹസം തുടങ്ങാം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു....
 പ്രശസ്തനായ ഒരു ബ്ലോഗ്ഗര്‍ ഉം , എന്റെ ഫ്രണ്ട് ഉം ആയ ഒരാളോട് ആണ് ഞാന്‍ ബ്ലോഗ്‌ നെ കുറിച്ച് ആദ്യം  തിരക്കുന്നത്.. എങ്ങനാ ഇങ്ങനൊക്കെ എഴുതാന്‍ കഴിയുക?? പുള്ളി ആണ് പറഞ്ഞത് എല്ലാരുടെം ഉള്ളില്‍ ഒരു എഴുത്തുകാരന്‍ ഉറങ്ങി കിടപ്പുണ്ടെന്നും അതിനെ ഉണര്‍ത്താന്‍ നമ്മള്‍ സഹായികണം എന്ന് മൊക്കെ... സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു എഴുത്തുകാരന്‍ ഉണ്ടോ എന്നതിന്റെ ഒരു അന്വേഷണം മാത്രമാണ് ഈ കുറിപ്പുകള്‍... 
 എന്നാലും എനിക്ക് പിന്നെയും കുറെ സംശയങ്ങള്‍ ഉണ്ടാരുന്നു.. ഈ സര്‍ഗാത്മകത എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് കളവാണോ??? എല്ലാര്ക്കും പാടാന്‍ പറ്റുമോ?? എല്ലാര്ക്കും ഡാന്‍സ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റുമോ?? അത് പോലെ അല്ലേ എഴുത്തും??  പുള്ളി പറഞ്ഞു, try  ചെയ്യൂ .. ശരി ...ചെയ്തു കളയാം... എന്നാലും എഴുതാന്‍ ഇരുന്നപ്പോള്‍ ..സര്‍ഗാത്മകത തനിയെ വരും എന്ന് വിചാരിച്ചു  2 മണിക്കൂര്‍ ക്ഷമിച്ചു..... ഒരു രക്ഷയുമില്ല... സര്‍ഗാത്മകത പോയിട്ട് സ പോലും വന്നില്ല... എന്നാലും ആര്‍ക്കും കേറി ചുളുവില്‍ എഴുത്തുകാരന്‍ ആകാന്‍ കഴിയുന്ന ഈ അത്ഭുത പ്രതിഭാസത്തെ വെറുതെ കളയാനും തോന്നുന്നില്ല.. പണ്ട് ഒരു കവിത എഴുതിയ പരിചയം മാത്രം ആണ് കൈമുതല്‍... അതാണേല്‍ വായിക്കാന്‍ കൊടുത്ത ആളുടെ കയില്‍ നിന്നും അടിപോലും കിട്ടിയ ചരിത്രം ആണ്.. 

പിന്നേം ഒരുപാടു ആലോചിച്ചാണ് എഴുതാനുള്ള topic ഉണ്ടാക്കി എടുത്തത്‌... എന്റെ നാട്... അതാകുമ്പോള്‍ കുറെ എഴുതാനും കാണും..കൂടെ ഗണപതി ക്ക് വയ്ക്കുന്നത് ഒരു നല്ല സാധനം ആയിക്കോട്ടെ എന്നും കരുതി..

എന്റെ നാടിന്‍റെ പേര് തിരുവാര്‍പ്പ് എന്നാണ്.. അധികം വികസനം ഒന്നും ചെല്ലാത്ത കോട്ടയം ജില്ലയിലെ ഒരു ഉള്‍നാടന്‍ ഗ്രാമം. .. ഈ നാടിനു ആ പേര് വരാന്‍ ഉള്ള കാരണം ഇവിടുത്തെ 1500 വര്ഷം പഴക്കമുള്ള  പ്രശസ്തമായ കൃഷ്ണ സ്വാമി ക്ഷേത്രം ആണ് എന്നാണ് ഐതിഹ്യം ... ആ ഐതിഹ്യം ഞാന്‍ ഇവിടെ കുറിക്കട്ടെ !!!
പണ്ട് തിരുവാര്‍പ്പ് ഗ്രാമം അറിയപെട്ടിരുന്നത് കുന്നപള്ളി എന്നായിരുന്നു....  പാണ്ഡവര്‍ അവരുടെ വനവാസകാലത്ത് ആരാധിച്ചിരുന്ന ചതുര്‍ഭുജ കൃഷ്ണ വിഗ്രഹം , അജ്ഞാത വാസകാലത്ത് ,അക്ഷയ പാത്രത്തോടെ പുഴയില്‍ മുക്കിയിട്ടു...
അത് ഒഴുകി ഒഴുകി ചേര്‍ത്തലക്കടുത്തുള്ള ചാരമഗലം എന്നാ സ്ഥലത്ത് എത്തുകയും , ആ സ്ഥലവാസികള്‍ ഒരു അമ്പലം പണിതു ഈ വിഗ്രഹത്തെ അവിടെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്തു.. എന്നാല്‍ തുടര്‍ന്നുണ്ടായ ഒരു കൊടിയ വരള്‍ച്ചയുടെ ഫലമായി , വിഗ്രഹത്തിനു നിവേദിക്കാന്‍ പോലും അവിടുള്ളവര്‍ കഷ്ടപെടുകയുണ്ടായി.. അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ക്ഷേത്രത്തിലെ തന്ത്രിക്ക് ആ വിഗ്രഹം ഒരു വാര്‍പ്പില്‍ (അഥവാ ഉരുളി ) വച്ചു പുഴയില്‍ ഒഴുക്കാന്‍ ഒരു അരുള്പാട്  ഉണ്ടാകുകയും,തല്‍ഫലമായി  ആ തന്ത്രി അങ്ങനെ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.. ഉടന്‍ തന്നെ ആ ക്ഷേത്രം കത്തി നശിക്കുകയും ആ തന്ത്രി മോക്ഷം പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്തു...

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരിക്കല്‍ തന്ത്രി മട്ടപ്പള്ളി മഠം നമ്പുതിരിപ്പാട് തിരുവനന്തപുരം പോയി തിരികെ വഞ്ചിയില്‍ വരുന്ന വഴിക്ക് , വേമ്പനാട് കായലിന്റെ ഒരു ഭാഗത്ത്‌ എത്തിയപ്പോള്‍ വഞ്ചി നിന്ന് പോകുകയും, ചുഴിയില്‍ പെട്ടത് പോലെ വട്ടം കറങ്ങുകയും ചെയ്തു.. വഞ്ചി തുഴഞ്ഞ ആളോട് ഇറങ്ങി നോക്കാന്‍ തിരുമേനി പറഞ്ഞെങ്കിലും, അയാള്‍ക്ക് പേടി ആയതിനാല്‍ തന്ത്രി തനിയെ വെള്ളത്തില്‍ മുങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്‍ , 2 വാര്‍പ്പിനിടയില്‍ കിടന്നിരുന്ന കൃഷ്ണ വിഗ്രഹം കണ്ടെടുക്കുകയും ചെയ്തു..  അദ്ദേഹം വെള്ളം കളഞ്ഞു ആ വാര്‍പ്പിനു സുഗമം ആയി ഒഴുകാന്‍ അവസരം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുകയും ഒരു വഞ്ചിയില്‍ അതിനെ പിന്തുടരുകയും ചെയ്തു..  അത് ഒഴുകി ഒഴുകി പായല്‍ പിടിച്ചു കിടന്ന ഒരു കൈ വഴിയില്‍ കയറുകയും അവിടെ ഒരു ഈഴവ കാരണവര്‍ പായല്‍ വകഞ്ഞു മാറ്റി അതിനു വഴി ഒരുക്കുകയും ചെയ്തു..  ആ കുടുംബത്തിലെ പിന്തുടര്‍ച്ചക്കാര്‍ ഇപ്പോഴും ഈ ഗ്രാമത്തില്‍ താമസിക്കുന്നുണ്ട്.. അവര്‍ക്ക് ക്ഷേത്രത്തില്‍ പ്രത്യേക അവകാശങ്ങളും പതിച്ചു നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്...

അതിനു ശേഷം തല്‍കാലം ആ വിഗ്രഹം മഠത്തില്‍ വച്ചു എന്നും അതിനു ശേഷമാണു ഇന്നത്തെ ക്ഷേത്രം പണിതു വിഗ്രഹം കുടിയിരുത്തിയെന്നുമാണ് ഐതിഹ്യം.. അന്ന് കരിക്കിന്‍ വെള്ളവും കണ്ണി മാങ്ങയുമാണ് ഭഗവാനു നിവേധിച്ചത്...
ഇപ്പോഴും മേട മാസത്തില്‍ 10 -അം ഉത്സവ ദിനമായ ആരട്ടിന്റെ അന്ന് വിഗ്രഹം മഠത്തില്‍ കൊണ്ട് പോകുകയും കണ്ണിമാങ്ങയും കരിക്കിന്‍ വെള്ളവും നിവേധിക്കാരുമുണ്ട്..

തിരുവാര്‍പ്പില്‍ ഭഗവാന്‍  പടിഞ്ഞാറോട്ട് ദര്‍ശനം നല്‍കി ആണ് ഇരിക്കുന്നത്.. നട തുറക്കുന്നത് 2 മണിക്കാണ്.. അഭിഷേകം ചെയ്താലുടന്‍ തല മാത്രം തുവര്‍ത്തി നിവേദ്യം നല്‍കുകയും ആണ് ഇവിടെ പതിവ്... അതിനു പിന്നിലും ഒരു കഥ ഉണ്ട്... കംസനെ കൊന്നു വിശന്നു വളഞ്ഞ കൃഷ്ണന്‍ ആണ് ഇവിടുത്തെ എന്നാണ് സങ്കല്‍പം.. അതിനാല്‍ തന്നെ നട തുറക്കുന്ന തന്ത്രിയുടെ കൈയില്‍  താക്കോലും കൂടെ ഒരു മഴുവും ഉണ്ടായിരിക്കും.. താക്കോല് കൊണ്ട് തുറക്കാന്‍ താമസം നേരിട്ടാല്‍ മഴു കൊണ്ട് വാതില്‍ വെട്ടി പൊളിക്കാന്‍ തന്ത്രിക്ക് അധികാരം ഉണ്ട്..  അത് മാത്രമല്ല ഗ്രഹണ സമയത്ത് പോലും തുറക്കാറുള്ള ഒരു ക്ഷേത്രം ആണ് ഇത്.. ഒരിക്കല്‍ ഗ്രഹണത്തിന് അടച്ചിട്ട ശേഷം നട തുറന്ന തന്ത്രി കാണുന്നത് ഭഗവാന്റെ അയഞ്ഞ കിങ്ങിണി (അരപ്പെട്ട ) ആണ്..അതിനു ശേഷം ഗ്രഹണ സമയത്ത് ക്ഷേത്രം അടയ്ക്കാറില്ല ..ഇവിടുത്തെ പ്രത്യേക നിവേദ്യം ആയ ഉഷ പായസം വളരെ പ്രസിദ്ധം ആണ്...

 ദൈവം കനിഞ്ഞനുഗ്രഹിച്ച പ്രകൃതി സൌന്ദര്യതാല്‍ വശ്യമാണ് ഈ കൊച്ചു ഗ്രാമം..  ഞാന്‍ ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ കുറച്ചു  ഫോട്ടോസ് താഴെ  കൊടുക്കുന്നു... അത് കണ്ടു കഴിഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ ഇനി കൂടുതല്‍ ഒന്നും പറയണ്ട എന്നാണ് തോന്നുന്നത്...




അത്യാവശ്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ബസ്‌ service ഉള്ള ഒരു  സ്ഥലം ആണ് ഇത് എന്നാണ് തോന്നുന്നത്... ലോക പ്രസിദ്ധമായ കുമരകം തിരുവാര്‍പ്പിന്റെ അയല്‍ക്കാരി ആണ്... കുറച്ചു താഴ്ന്ന പ്രദേശം ആയതിനാല്‍ മുന്‍പൊക്കെ വെള്ളപൊക്കെ ഭീഷണി ഉണ്ടായിരുന്നു... അതിന്റെ ഒരു ഫോട്ടോ ഞാന്‍ താഴെ കൊടുക്കുന്നു....

എന്തായാലും ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ എഴുതി നശിപ്പിക്കുന്നില്ല... എന്നെ കൊണ്ട് വര്‍ണ്നിക്കവുന്നതിലും അപ്പുറത്താണ് എന്റെ നാടിന്‍റെ സൌന്ദര്യം ...

ഇത് എന്റെ ആദ്യ POST ആണ്.. ദയവു ചെയ്തു പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക...